End of Presentation. Click here to start again. |
Tip:Hit F11 for FullScreen
Επέλεξε για πoιο από αυτά τα ζώα θα ήθελες να μάθεις περισσότερες πληροφορίες! Γ’ ΤΆΞΗ (Άντα Μπάχα-Ιωάννα Όγα-Εύη Στρατή) Η
θαλάσσια καρέττα εμφανίστηκε στη γη πριν από δεκάδες εκατοντάδες χρόνια
και αποτελεί μια από τις πιο επιτυχημένες μορφές ζωής στην ιστορία
του πλανήτη μας. Είναι ένα από τα επτά είδη. Ζει στη θάλασσα, άλλα λόγω
του ότι έχει πνεύμονες βγαίνει συχνά στην επιφάνεια της θάλασσας για να
αναπνεύσει και στις αμμώδεις παραλίες για να γεννήσει αφού εκεί
ολοκληρώνεται ο βιολογικός της κύκλος, με την ωοτοκία, την εκκόλαψη, και
την είσοδο των νεοσσών στην θάλασσα. Η
θαλάσσια χελώνα τρώει καβούρια, μαλακόστρακα γαρίδες και ψάρια. Κυρίως,
όμως, τρέφεται από υδρόβια φυτά που βρίσκει άφθονα στο βυθό. Είναι
το μόνο είδος θαλάσσιας χελώνες που αναπαράγεται στην Ελλάδα όπου
βρίσκονται οι πιο σημαντικοί βιότοποι της στη Μεσόγειο. Για πρώτη φορά
εδώ και εκατομμύρια χρόνια η καρέττα απειλείται με εξαφάνιση. Κύριες Απειλές : ➢Υποβάθμιση
και η καταστροφή των βιοτόπων όπου αναπαράγεται( τουριστική ανάπτυξη
κοντά στις παραλίες, με τις πολεοδομικές παρεμβάσεις, την έντονο φωτισμό
και το θόρυβο καθώς και τις ανθρώπινες δραστηριότητες αναψυχής στο
θαλάσσιο χώρο). ➢ Παγίδευση σε αλιευτικά εργαλεία. ➢Οι πλαστικές σακούλες αφού οι χελώνες τις τρώνε νομίζοντας πως πρόκειται για τσούχτρες και πεθαίνουν από ασφυξία. ➢Ο τραυματισμός τους από ταχύπλοα σκάφη που πλέουν κοντά στις παραλίες ωοτόκιας μερικές φόρες είναι θανάσιμος. Καρέττα - καρέττα Τσακάλι (Εριλία Ευσταθίου) Θηλαστικό της οικογένειας των κυνοειδών. Συνήθως δεν ξεπερνά το μέγεθος ενός σκύλου. Ποικίλει όσον αφορά στο χρώμα που έχει το τρίχωμά του. Τα
τσακάλια είναι σχεδόν κατά το ήμισυ φυτοφάγα και τρέφονται με φρούτα
και μούρα. Το υπόλοιπο μισό της δίαιτάς τους αποτελείται από ψοφίμια και
μικρά ζώα. Ζει από την Σενεγάλη ως την Ινδία. Στη Ελλάδα το συναντάμε στα χαμηλά υψόμετρα κοντά σε καλλιέργειες. Απειλείται από την καταστροφή του βιότοπου και το κυνήγι. Πλέον η βιοκοινότητα δεν ξεπερνά τα 1500 άτομα. Κόκκινο ελάφι (Κωνσταντίνα Σκούρου) Κάποτε ζούσε σε ολόκληρη σχεδόν την ηπειρωτική Ελλάδα. Μέσα σε λίγες δεκαετίες οι πληθυσμοί του συρρικνώθηκαν σε τέτοιο βαθμό ώστε το είδος βρέθηκε στην κατηγορία των «Κινδυνεύοντων» ζώων της χώρας. Το κόκκινο ελάφι είναι το μεγαλύτερο φυτοφάγο ζώο της Ελλάδας. Ως αναπόσπαστο στοιχείο της ελληνικής φύσης μπορεί να παίξει ουσιαστικό ρόλο στη διαμόρφωση και την εξέλιξη των οικοσυστημάτων, ειδικά στις μέρες μας όπου η ελεύθερη κτηνοτροφία σταδιακά εγκαταλείπεται. Τα ελάφια στην Ελλάδα είναι κατά κύριο λόγο δασόβια. ■Λαθραίο κυνήγι είναι η κύρια αιτία που περιορίζει την εξάπλωση του είδους στη χώρα. ■Η απώλεια βιοτόπων επίσης εξαιτίας της εντατικοποίησης της γεωργίας και της επέκτασης των οικιστικών εκτάσεων. ■Εγκαταλελειμμένα σκυλιά οδηγούνται συχνά στην απελπισμένη επιλογή θήρευσης ελαφιών στην περιοχή του Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας Δελφίνι (Παναγιώτα Μαόφη)
Αναπνέουν με πνεύμονες και διατηρούν, όπως ο
άνθρωπος, σταθερή θερμοκρασία του σώματός τους
ανεξάρτητα από αυτήν του περιβάλλοντος. Καλύπτονται
από ένα παχύ στρώμα λίπους, το οποίο προσφέρει μόνωση και βοηθά στην κολύμβηση. Ανέπτυξαν
κάποιες ιδιαίτερες ικανότητες, όπως ο ηχοεντοπισμός που τους επιτρέπει
να προσδιορίζουν αντικείμενα μέσω της εκπομπής ήχων (σαν ένα φυσικό
ραντάρ). Μετά
την ηλικία των 5 ετών είναι ικανά προς αναπαραγωγή και κάθε
2 με 3 χρόνια, έπειτα από κύηση 12 μηνών, γεννούν ένα μικρό
μήκους 1μ., το οποίο θηλάζει και παραμένει με τη μητέρα του 3
εως 6 χρόνια. Οι φυσικοί εχθροί των δελφινιών είναι ελάχιστοι. Κι όμως...τα δελφίνια κινδυνεύουν εξαιτίας ανθρωπογενών παραγόντων, όπως είναι: ●η τυχαία αιχμαλωσία τους σε αλιευτικά εργαλεία ●η παράνομη αλιεία (π.χ. χρήση δυναμίτη) και η υπεραλίευση ●η θαλάσσια ρύπανση και καταστροφή παράκτιων περιοχών ●η σκόπιμη σύλληψή τους και ●η εκ προθέσεως θανάτωσή τους. ΚΑΦΕ ΑΡΚΟΥΔΑ(Γιώργος Μακρής) Η καφέ αρκούδα είναι παμφάγο θηλαστικό ζώο, είναι σωματώδες με μεγάλη δύναμη. Ζει περίπου 20 με 25 χρόνια. Είναι ευκίνητη παρά τον όγκο της, μπορεί να σκαρφαλώσει σε δέντρα, καθώς και να στέκεται στα πίσω πόδια της. Η γούνα της είναι πυκνή και αδιάβροχη. Το χειμώνα πέφτει σε χειμέριο λήθαργο. Δεν επιτίθεται παρά μόνο αν βρεθεί σε θέση άμυνας. Στη χώρα μας ζουν περίπου 150 καφέ αρκούδες. Δυστυχώς όμως και εδώ παρουσιάζουν μείωση. Έτσι, ενώ παλαιότερα η καφέ αρκούδα ζούσε σχεδόν σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα, σήμερα την συναντάμε στη βόρεια και κεντρική Πίνδου και τη δυτική Ροδόπη. Οι κυριότεροι κίνδυνοι για την αρκούδα είναι: α) Ο φόνος από τον άνθρωπο επειδή προκαλεί ζημιές. β) Η καταστροφή των βιότοπων. γ) Η διακοπή του χειμέριου λήθαργου λόγω ενόχλησης. Η αρκούδα προστατεύεται από την ελληνική και κοινοτική νομοθεσία. Απαγορεύεται ο φόνος, η αιχμαλωσία, η κατοχή και η έκθεση σε δημόσια θέα της καφέ αρκούδας. Αυτό, όμως, ελάχιστα εφαρμόζεται στην πράξη. Μαυρόγυπας (Δημήτρης Σαρρής) Ο Μαυρόγυπας είναι σπάνιο και έχει χαρακτηριστεί προστατευόμενο. Σήμερα ο μοναδικός αναπαραγόμενος πληθυσμός στα Βαλκάνια βρίσκεται στο ΕΠ Δαδιάς. Συχνάζει σε δασώδεις ημιορεινές και ορεινές περιοχές και φωλιάζει σε ώριμα πεύκα. Την κύρια τροφή του αποτελούν τα ψοφίμια θηλαστικών ζώων μικρού και μεσαίου μεγέθους. Κύριος παράγοντας που οδήγησε στην μείωση του πληθυσμού τους ήταν η έλλειψη τροφής. Κύρια αιτία θανάτου αποτελούν τα δηλητηριασμένα δολώματα. Λύκος(Κώστας Ντάτση) Ο λύκος είναι θηλαστικό. Κάποτε υπήρχαν πολλοί στον κόσμο μας, τώρα όμως έχουν μειωθεί σημαντικά. Το 14ο αιώνα έγιναν σημαντικές προσπάθειες να εξοντώσουν τους λύκους. Έτσι εξαφανίστηκαν από 14 χώρες της κεντρικής και δυτικής Ευρώπης. Στην Ελλάδα οι άνθρωποι δεν κυνηγούσαν τους λύκους για να τους σκοτώσουν. Οι λόγοι που εξαφανίστηκαν οι λύκοι είναι κυρίως φυσικοί (λόγω της ελάττωσης της λείας- τροφής τους). Απειλείται σήμερα από την παράνομη χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων και τα μεγάλα τεχνικά έργα. Μεσογειακή φώκια (Ραφαέλα Ράζου) Το μήκος τους 3,80 μ. αλλά συνήθως δεν ξεπερνά τα 2,50 μ. Το βάρος των μικρών είναι 10-20 κιλά και των ενήλικων περίπου 400 κιλά. Έχει κοντό, στιλπνό τρίχωμα και το χρώμα είναι καφέ ανοικτό εως μαύρο. Τα αρσενικά έχουν πιο σκούρο χρώμα από τα θηλυκά. Οι μεσογειακές φώκιες ζουν περίπου 40 χρόνια και γεννούν κάθε ένα με δύο χρόνια (Σεπτέμβριο, Οκτώβριο) ένα μικρό. Η κυοφορία κρατάει 11 μήνες. Αν και περνά μεγάλο μέρος της ζωής της στο νερό -όπου και ζευγαρώνει- η φώκια βγαίνει συχνά στην ξηρά για να ξεκουραστεί και να γεννήσει. Τρέφεται με ψάρια, χταπόδια και καλαμάρια. Κυριότερες απειλές: -Οι παραλίες όπου κάποτε ξεκουράζονταν οι φώκιες, έχουν σήμερα γεμίσει ξενοδοχεία και ταβέρνες. -Η εκτεταμένη τουριστική ανάπτυξη. Ακόμα και οι θαλασσινές σπηλιές είναι προσιτές σε κατόχους σκαφών αναψυχής και η παρουσία τους τις ενοχλεί και τις τρομάζει. -Η υπεραλίευση και η παράνομη αλιεία. End of Presentation.
Replay
Close
|
||||||||
|